و من
شبانه هایم را
با نفس های تو تقسیم، نه می بخشم
مرا در شبانه های خودم غرق کن
شاید ستاره ای برای من هم چشمک بزند
من هنوز به آسمان شب نگاه می کنم
پر است از ستاره های مردم
مردمی با هزاران آرزو و عشق
آرزو و عشقی درون خود
که بی صدا فریاد می زند
و من در تلاطم شب
سکوتم
مرا فریاد می زند
و تو را می خواند
شاید سکوتم
فریاد شبم را شکست
و صدایم
گوش تو را نجوا زد
قهوه ات را سرد بنوش
این روزها کسی منتظر تو نیست
رویت را به دیوار بدوز
و چشمانت را به باران کوچه های غم زده
هنگامه رفتنت
سرمایی سخت تمام وجودم را فرا گرفت
من با تو دوست بودم
اما تو با من دشمن بودی
مجموعه شعر پرواز سکوت دل نوشته های شخصی می باشد که سالها به صورت پراکنده نوشته شده است و شاعر سعی نموده ردپایی از خود در دنیای امروز از خود به یادگار قرار دهد.
