و تو
چه صبورانه
بالهای دوست داشتن را
کوتاه میکنی
و تو
چه صبورانه
بالهای دوست داشتن را
کوتاه میکنی
قهوه ات را سرد بنوش
این روزها کسی منتظر تو نیست
رویت را به دیوار بدوز
و چشمانت را به باران کوچه های غم زده
هنگامه رفتنت
سرمایی سخت تمام وجودم را فرا گرفت
من با تو دوست بودم
اما تو با من دشمن بودی
مجموعه شعر پرواز سکوت دل نوشته های شخصی می باشد که سالها به صورت پراکنده نوشته شده است و شاعر سعی نموده ردپایی از خود در دنیای امروز از خود به یادگار قرار دهد.
