بی عشق سراپرده جان سرد است
بی عشق افسار دو گیتی پرت است
بی عشق بهار ما پاییز است
بی عشق سرای ما خالی است
بی عشق ره صفا درگذری
بی عشق به جان خود نی بزنی
بی عشق غلام ما سوته دلی ست
بی عشق خدای ما خاکستری ست

بی عشق سراپرده جان سرد است
بی عشق افسار دو گیتی پرت است
بی عشق بهار ما پاییز است
بی عشق سرای ما خالی است
بی عشق ره صفا درگذری
بی عشق به جان خود نی بزنی
بی عشق غلام ما سوته دلی ست
بی عشق خدای ما خاکستری ست
تک درختی در آن سوی بیابان
نفس می کشد
و یاری در کنارش
که هرگز به او نمی رسد
قصه ما
قصه تاریخ
همانند پتکی بر سر ما
بیابان تشنه
و درخت تشنه تر از بیابان
و ساعت دیدار
بماند به تبر هیزم شکن پیر