بی عشق سراپرده جان سرد است
بی عشق افسار دو گیتی پرت است
بی عشق بهار ما پاییز است
بی عشق سرای ما خالی است
بی عشق ره صفا درگذری
بی عشق به جان خود نی بزنی
بی عشق غلام ما سوته دلی ست
بی عشق خدای ما خاکستری ست