دوست داشتنت
بهانه ای است
برای نفس کشیدن باران

دوست داشتنت
بهانه ای است
برای نفس کشیدن باران
قهوه ات را سرد بنوش
این روزها کسی منتظر تو نیست
رویت را به دیوار بدوز
و چشمانت را به باران کوچه های غم زده
هنگامه رفتنت
سرمایی سخت تمام وجودم را فرا گرفت
من با تو دوست بودم
اما تو با من دشمن بودی