و چه روزگار مرداری است
سکوت، خشم، مرگ
مرگی آهسته و پیوسته
تمامی ندارد این راه مردابی
و هنگامه شب
در هیاهوی دنیای مجازی
هنوز در سکوت سیم برق
برای یک اتصال کوتاهیم
خبری از دوست
خبری از آنسوی کهکشان
اما
سکوت و مرگ آهسته تمامی ندارد
و چه در قعر اعصار گذشته مانده ایم
مردگانی زنده
نفسی برای زنده ماندن
و جایی برای دیگران
و خدایی که نظاره می کند
نفس های بریده  بریده ما را
و چه جهنمی ساخته ایم برای خود
از دین نداشته یمان