کتاب زندگی عشق را ورق می زنم
برگ هایش کهنه، زرد و قدیمی
لابه لای برگ هایش
برگهای خشکیده گل سرخ
شیرازه آن سالهاست…
نخ نما شده
هر تار و پودی
بریده از عشقی نا فرجام
کتاب سنگین است
خاک گرفته
بوی نم باران دارد…
چه فریبی دارد، نم باران برای این
کهنه کتاب
آخرین برگهای آن را
نم باران
خواهد برد