شعرهای کوتاه

و تو چه صبورانه بالهای دوست داشتن را کوتاه میکنی

در سرو شیدای تو مانده ام ای عجب این روزگاران مانده ام من سرم گرم هوای روزگاران است و بس

ساقی پیمانه را در مجلسی گرد آوریم عندلیبان را به یمن ساقیان گرد آوریم شاه و شهنه در رکاب ساقیان

عاشقی را سزاوار ننگ نیست هر بتی را سزاوار سنگ نیست از برای هر بتی عاشقی را ساختن آن بتان

واژه ها گم می شود هنگام حضورش در ذهن روح پرواز می کند هنگام حضورش در جان

در نمازم سر به مُهرت می گذارم در وصالت سر به کویت می گذارم چون شوم یک دم در این

یاد ایام جوانی را بخیر یادِ آن عشق جوانی را بخیر جملگی در محفل عشقیمُ بس یاد آن عشق جوانی

خاطرات زیبایت را مرور می کنم شاید تسکین دردهایم باشد