شعرهای بلند

و تو را این چنین دیدم… شاعری در تجسم طبیعت… شاعری در رنگ و لعاب زندگی… دیدمت غزل گویی با

وقتی تو خوابی من در تو سفر می کنم تو… خوابهای شیرین می بینی و من… بسوی سرنوشت… و برایت

بی عشق سراپرده جان سرد است بی عشق افسار دو گیتی پرت است بی عشق بهار ما پاییز است بی

و برای دیدنت گلبرگ ثانیه ها را در گلدان عشق میریزم تا زمانی که دیدمت همه آنها را به پایت

باغبان را دیدم… لب ش خندان بود وقتی.. وارد باغ شد دانه ای که کاشته بود گل داده بود رو

وقتی کاشتمش دانه ای بیش نبود هر صبح و هر سال به پایش نشستم سایه بانش بودم چشمه سارَش بودم

وقتی دیدمش پرواز میکرد به سوی بی نهایت با نهایت مهربانی دور… میشد صدایش کردم اما بالهایش قوی تر از

تا تو هستی نفسی می آید تا تو هستی غزلی می آید تا تو هستی قدمی می آید تا تو