شعرهای بلند

وقتی کاشتمش دانه ای بیش نبود هر صبح و هر سال به پایش نشستم سایه بانش بودم چشمه سارَش بودم

وقتی دیدمش پرواز میکرد به سوی بی نهایت با نهایت مهربانی دور… میشد صدایش کردم اما بالهایش قوی تر از

تا تو هستی نفسی می آید تا تو هستی غزلی می آید تا تو هستی قدمی می آید تا تو

صبح که می رسد سلام ت از زمین و هوا بر من هجوم می آورد چه لشکری دارد سلام تو

وقتی آمدی باران می بارید و من زیر باران تو را دوست داشتم و تو زیر باران دور میشدی وقتی

زمان! آیا زمان واقعا یک کلمه است؟ و چگونه این کلمه بی رحمانه پر میکند فاصله دوست داشتنها را کلمه

صدایش معجزه است وقتی مرا میخواند به نام وقتی ترنم صدایش به گوشم می آید آواز بلبلی مست به گوشم

یک دوستی ساده یک همرازی گرم یک باور دروغ یک حقیقت تلخ در پس دوستی ساده