اشعار

ماه قصه نانوشته تاریخیم ما سنگ صبور تاریخیم ما نه نسل زد و نه نسل آلفایم ما نسل خود تاریخیم

روزی در یک کوچه بن بست ما به هم خواهیم رسید نه راهی پیش و نه راهی پس پر از

و چقدر دیوار دلم بلند است و من دنبال راهی برای پروازم پروازی به سوی عشق پروازی به سوی دوست

تولد یک عشق یک معجره تولدی از جنس نور تولدی از امید و آرزو تولدی برای زندگی برای عشق و

قهوه چیزی نبود جز بهانه ای برای دیدن تو بوییدن عطر تنت در لابلای برگ درختان

و من تو را در آزادی بهار در پاییز دیدم چتری در دست از جنس آغوش و گلوگاهی پر از

و من بر سنگ فرش خیابان تو را قدم می زنم و برایت شعر می خوانم و برگ های پاییزی

درختانی سبز به بلندای آسمان سبز و پر از نور چشمه ساری در کنار جاده ذلال مثل پنجه آفتاب بوی