اشعار

مه و باران و سکوت همه جمع اند تو بیا بنشین حرف بزن از ته دل از دل و جان

شب است و سکوت و تنها صدای خط اتومبیل می آید جاده های نورانی از نور بی فروغ کجاست کرم

بوی نفسهایش همدمیست برای شبهای طولانی زمستان گرمای وجودش در هوای اتاق می پیچد و او مانند خورشید مهربان و

کی می شود پرنده های کوچک من به او سر بزنند کی می شود او به پرنده های من آب

وقتی برایت می نویسم دل پر از آشوب می شود اما… چه آشوب آرامش بخشی گویی‌… آرامش خیالم با نوشتن

حرفی نزنیم نتوانیم قولی ندهیم نتوانیم هنوز درختان نفس می کِشند هنوز صدای قناری می آید فصل ها را بخاطر

ولنتاین روز عشاق روز گرمای مضاعف خورشید ولنتاین روز مهربانی روز محبت ولنتاین روز همه کسانیست که در گوشه ای

شب و سکوت ستاره ها شب و پچ‌ پچ‌ جیرجیرکها شب و مهربانی ماه شب و غصه های پر غصه