اشعار

پدر داستانی بدون تکرار

به یاد تو زیر باران کتاب عشق را می خوانم

تو تنها سکوت حرف من هستی

تنهایی تنهایی خودم را با هیچکس تقسیم نمی کنم تنهایی من سهم درختان است بس

پیچ کوچه را می بینم و صدای پرنده ها چه هوایی دارد روستای ما

در سکوتم یاد تو را با قهوه می نوشم

و اینچنین شد ما قرارمان را در بی قراری ساختیم

خواب بودم خواب شیرین کودکی بیدار شدم با صدای باران فصل های زندگیم رفته بودند… در خواب کودکیم چه شیرین