اشعار

قلبت به مهربانی خدا نزدیکتر است زمانی که یاد میکنی در گوشه ای از این آشفته بازار قلبی تنهاست

چون می گذری به کوی من ای دوست سروُ چمنم به پای توست،  ای دوست در رهگذر عمر،  ندیدم یاری،

و بهار با تمام زیبایش هجوم می آورد

ای کاش عاشقی تاریخ انقضا داشت یک دل سیر خوش بودیم

باتو به یادت یک فنجان چای می نوشم شاید آبی بر آتش باشد شاید آتشی بر خاکسترم

دل در گرو چشمت جان در گرو مهرت جانی تو به جانم ده ای جان من از جانت

شب است صدای پرنده را می شنوی؟ شرشر آب را چطور؟ چه سکوتی دارد صدای تنهایی من

در خیالت قدم می زنم با کوچه هایت خاطره می سازم و در کافه ای به یادت چای می نوشم