اشعار

پیچ کوچه را می بینم و صدای پرنده ها چه هوایی دارد روستای ما

در سکوتم یاد تو را با قهوه می نوشم

و اینچنین شد ما قرارمان را در بی قراری ساختیم

خواب بودم خواب شیرین کودکی بیدار شدم با صدای باران فصل های زندگیم رفته بودند… در خواب کودکیم چه شیرین

تقسیم مهربانی باتو در هنگامه بارش سنگ و کاغذ در دفتر روزگار

شبی به نرمی پر قو شبی به آرامی ماه شبی به بلندای جهت برایت می خوانم

به ترنم باران سوگند تو در لباس بهار زیبایی

ای کاش دستم به شعری بود که لیاقت چشمانت را می سرود